In de hoofden van veel mensen wordt Bitcoin vaak standaard toegeschreven aan criminele activiteiten. Het wordt soms beschuldigd van het faciliteren van de financiering van terrorisme, en soms, zoals een afgevaardigde van de Nationale Assemblee onlangs zei, van „de nieuwe snelweg voor het witwassen van geld voor de georganiseerde misdaad”. Zijn deze beschuldigingen terecht, of hebben we te maken met nog een aanwijzing over Bitcoin?
In dit artikel in drie hoofdstukken leg ik je uit waarom bitcoin geen criminele valuta is. Ik zal beginnen met het leggen van de basis voor het debat, door expliciet te definiëren wat een crimineel is, om het concept van moraliteit duidelijk te onderscheiden van het concept misdaad. Vervolgens zullen we ons concentreren op de oorsprong van dit ontvangen idee. Waarom heeft Bitcoin deze zwavelachtige reputatie die eraan blijft kleven?
Later zullen we zien waarom dit zeer marginale gebruik door sommige criminelen eigenlijk een levensvatbaarheidstest is voor Bitcoin. Je zult ook ontdekken waarom censuurverzet, dat het gebruik ervan bij criminele activiteiten mogelijk maakt, absoluut essentieel is voor het systeem.
In de volgende hoofdstukken presenteren we de gevolgen van een hypothetisch Bitcoin-verbod. In een meer technisch gedeelte zal ik je ook uitleggen wat de aard is van het privacymodel van Bitcoin en waarom het geen volledig ondoorzichtig systeem is. Ten slotte zullen we de statistieken van het criminele gebruik van Bitcoin bestuderen. Je zult ontdekken dat, in tegenstelling tot wat de mythen over dit onderwerp zeggen, deze cijfers ongelooflijk laag zijn. We zullen uitleggen waarom criminelen zich steeds meer van Bitcoin afkeren.
Reflectie: wat is een crimineel?
Voordat ik deze alledaagse situatie ga bestuderen, denk ik dat het essentieel is om de term 'crimineel' te begrijpen.
Deze kwalificatie verwijst in de eerste plaats naar een persoon die schuldig is aan een misdrijf. Criminaliteit is een juridische term om onderscheid te maken tussen de ernstigste inbreuken op de wet. De classificatie van een handeling als een misdrijf wordt dus vooral bepaald door de wet, en deze wet is noodzakelijkerwijs gerelateerd aan elk land en verandert in de loop van de tijd. Daarom is een daad die nu als crimineel wordt omschreven, een eeuw geleden misschien niet misdadig geweest, en omgekeerd. In eerste instantie is het daarom misleidend om te zeggen dat Bitcoin op een absolute en tijdloze manier een crimineel instrument is.
Bovendien is het absoluut noodzakelijk om een duidelijk onderscheid te maken tussen het concept van immoraliteit en het concept van criminaliteit. Een handeling kan strafbaar zijn in de zin van de wet, maar door sommigen als moreel worden beschouwd. Moraliteit verwijst naar respect voor iemands ethiek, en ethiek is slechts een subjectieve schatting die wordt beïnvloed door veel complexe factoren.
Laten we, om dit te illustreren, een opvallend voorbeeld nemen van een conflict tussen misdaad en moraal. Edward Snowden heeft volgens de Amerikaanse wet misdaden begaan door geheime informatie openbaar te maken over het bestaan van massabewakingsprogramma's van de Amerikaanse en Britse regeringen. Bijna de helft van de Amerikanen vond deze daad echter moreel. In feite, volgens een onderzoek uitgevoerd door het Pew Research Center in 2013, 49% van hen was van mening dat de publicatie van deze informatie het algemeen belang van de bevolking diende. Edward Snowden wordt door de Amerikaanse justitie echter algemeen beschouwd als een crimineel.
Een ander voorbeeld van het illegale gebruik van Bitcoin, maar niet noodzakelijk immoreel, is dat van Afghaanse vrouwen. Zoals je misschien hebt ontdekt in mijn artikel” Bitcoin is niet nutteloos ”, gebruiken sommige vrouwen die door de Taliban worden onderdrukt bitcoin om te blijven werken en een salaris te ontvangen. In de ogen van de Afghaanse wet zijn deze vrouwen criminelen. Maar ethisch gezien denk ik niet dat dit een immorele daad is.
Het feit dat een individu de geldende wetten in zijn land niet respecteert, betekent dus niet dat zijn daden noodzakelijkerwijs door iedereen als immoreel worden beschouwd. Ten slotte kan niet absoluut worden gezegd dat Bitcoin uitsluitend wordt gebruikt voor immorele activiteiten, aangezien dit neerkomt op een ongeldige generalisatie van iemands persoonlijke oordeel.
Zelfs als Bitcoin alleen door criminelen zou worden gebruikt, zou dat nog geen immoreel instrument zijn. Zoals u in de volgende paragrafen zult ontdekken, is Bitcoin echter absoluut geen hulpmiddel dat voornamelijk door criminelen wordt gebruikt.
Als gevolg hiervan kan elk gebruik van de term „crimineel” in dit forum niet worden geïnterpreteerd als een moreel oordeel van mijn kant, maar alleen als een beschrijving van een onwettige handeling in de zin van de wet.
Begrijp de oorsprong van dit cliché
De oorsprong van dit ontvangen idee is vrij eenvoudig te identificeren. Zoals bij vele anderen, vindt dit zijn oorsprong in het algemene misverstand over het nut van Bitcoin voor andere individuen. Mensen die dit cliché beweren, zien in de media dat bitcoin soms wordt gebruikt voor illegale activiteiten. Logischerwijs denken ze dus dat het alleen nuttig is voor criminelen.
Dit cliché is dus gebaseerd op het verschil in mediabehandeling tussen het nut van een marginale groep individuen (de criminelen) en het nut dat de rest van de bevolking voelt. Dit leidt ertoe dat veel mensen een bewering van consequentie gebruiken, wat een misleidende redenering is:
„Als niet alle mensen die geen criminelen zijn Bitcoin gebruiken, dan wordt Bitcoin uitsluitend door criminelen gebruikt.”
„Ik ben geen crimineel en ik gebruik geen Bitcoin.”
„Bitcoin wordt dus uitsluitend gebruikt door criminelen.”
De waarde die aan een object wordt toegekend, is echter het resultaat van een subjectief oordeel over het vermogen van het object om aan een individuele behoefte te voldoen. Een externe waarnemer kan het oordeel van anderen niet inschatten. Daardoor past hij vaak zijn eigen oordeel toe op iedereen.
Hoewel soms overdreven, zijn deze mediabehandelingen van het gebruik van Bitcoin door criminelen legitiem. De eerste stappen van Bitcoin zijn inderdaad onlosmakelijk verbonden met de inmiddels beroemde Silk Road-marktplaats, een darkwebplatform dat verkopers en kopers met elkaar verbindt. Deze site was gewijd aan de handel in alle soorten goederen en diensten, legaal en illegaal, afhankelijk van het rechtsgebied. De uitwisselingen op dit platform vonden plaats in bitcoin. Door dit criminele gebruik kon Bitcoin in het begin van de jaren 2010 zeker buiten cypherpunkkringen aan het licht worden gebracht.
Zelfs vóór het gebruik van bitcoin op het dark web werd dit elektronische geldsysteem al in verband gebracht met bepaalde activiteiten die volgens de wet als crimineel werden beschouwd. Inderdaad, al in 2011 accepteerde de NGO WikiLeaks donaties in bitcoin, tot groot ongenoegen van Satoshi Nakamoto. Deze laatste, toen nog steeds aanwezig in de ontwikkeling van Bitcoin, vreesde dat zijn jonge uitvinding te plotseling aan het licht zou komen.
Tegenwoordig kan dit zwavelige beeld van Bitcoin als een „darkweb-valuta” nog steeds bestaan, waardoor sommigen denken dat het een criminele valuta is. Het gebruik ervan in het betalingsproces voor bepaalde soorten ransomware heeft zeker ook een rol gespeeld bij de constructie van deze misvatting.
Zoals u in de volgende hoofdstukken zult ontdekken, wordt bitcoin echter steeds minder geaccepteerd op deze marktplaatsen. Bovendien voert steeds meer ransomware boetes uit voor het betalen van losgeld in bitcoin, ten gunste van cryptocurrencies met betere privacyfuncties zoals Monero.
Ten slotte, als bitcoin door criminelen als valuta wordt gebruikt, is dat omdat het op een of andere manier als ruilmiddel wordt gebruikt. Zou het niet een interessant signaal zijn om te zien dat Bitcoin erg populair is bij criminelen?
Het gebruik van Bitcoin door criminelen is een levensvatbaarheidstest
Op dit specifieke punt zijn bitcoiners het niet allemaal onderling eens. Sommigen, die vaak voorstander zijn van het institutionaliseren van Bitcoin, willen alleen het legale gebruik ervan observeren. Anderen zouden tevreden zijn met een toename van het gebruik van Bitcoin door criminelen. Dit zou inderdaad een concreet bewijs zijn dat Bitcoin zeer effectief en veerkrachtig is als betaalmethode.
Zoals Parker Lewis uitlegt in zijn artikel” Bitcoin is niet voor criminelen ”, terwijl Bitcoin voor criminelen kan werken, werkt het voor iedereen. Wil het als betaalmiddel levensvatbaar zijn, dan moet het voor iedereen werken, ook voor criminelen. Als het door deze mensen wordt geprezen, moeten we het vieren in plaats van proberen het te ontkennen.
Criminelen zijn logischerwijs prioritaire doelwitten voor staten. Als ze ondanks deze druk Bitcoin gebruiken, bewijst dit dat het precies voldoet aan waarvoor het is ontworpen: een peer-to-peer elektronisch geldsysteem zijn. Dit illegale gebruik kan worden gezien als een praktische test. Of Bitcoin is populair bij criminelen, en dat betekent dat het voor iedereen functioneel is, ongeacht de context. Ofwel wordt Bitcoin niet gebruikt door criminelen, en dat betekent indirect dat het niet langer aan zijn oorspronkelijke doelen voldoet.
Het feit dat het criminele gebruik van Bitcoin wordt bejubeld, is dus geen verontschuldiging voor illegaliteit, maar een constatering van het succes van Bitcoin als betaalmiddel voor iedereen. Het gebruik bij illegale activiteiten is gewoon een openbaring van de eigenschappen die Bitcoin in staat stellen te werken en die Bitcoin onderscheiden van andere valuta.
Censuurbestendigheid: een onvervreemdbaar kenmerk van Bitcoin
Kortom, een van de eerste waardevoorstellen van Bitcoin is het bieden van een onhoudbaar betalingssysteem. Onzekerheid kan echter alleen maar absoluut zijn. Wanneer u kiest welk gebruik legitiem is en welk niet, censureert u. Maar net als alle andere interessante kenmerken van Bitcoin, zoals ongrijpbaarheid, beperkte geldhoeveelheid of zelfs de probabilistische onomkeerbaarheid van transacties, hangt onzekerbaarheid alleen af van de distributie van het systeem.
Het fundamentele probleem dat Bitcoin oplost, is inderdaad de behoefte aan vertrouwen in onze elektronische monetaire uitwisselingen. Deze uniciteit van Bitcoin maakt het vervolgens mogelijk om alle bovengenoemde kenmerken te hebben, en in het bijzonder de onverzekerbaarheid van transacties. Als we criminelen willen censureren, moeten we dus noodzakelijkerwijs een vorm van vertrouwen in het systeem introduceren. Als u echter een greintje vertrouwen introduceert, kunt u mogelijk alle andere kenmerken verliezen die de aard van Bitcoin waren.
Anders gezegd, de disruptieve eigenschappen van Bitcoin hangen vooral af van de distributie. De distributie ervan houdt noodzakelijkerwijs onzekerbaarheid in. En onzekerheid impliceert de mogelijkheid van gebruik door criminelen.
Het is daarom essentieel dat bitcoiners ervan uitgaan: ja, Bitcoin is een open betalingssysteem dat zowel door criminelen als door elk ander individu kan worden gebruikt, aangezien het bestand is tegen censuur. Dit is zo, en er is geen andere manier.
Conclusie
Wanneer we het illegale gebruik van Bitcoin bespreken, is het essentieel om te onthouden dat een criminele handeling niet noodzakelijk een immorele handeling is. De voorbeelden van Edward Snowden en Afghaanse vrouwen laten zien dat een verbod soms niet noodzakelijk immoreel is.
Deze mythe dat Bitcoin een hulpmiddel is voor criminelen heeft zijn oorsprong in zijn geschiedenis. Het gebruik ervan in het kader van de financiering van WikiLeaks en als betaalmiddel op de Silk Road-markt is zeker de oorzaak van deze misvatting.
Hoewel men kan discussiëren over het morele aspect van het gebruik van Bitcoin in de context van illegale activiteiten, moet worden opgemerkt dat deze toepassingen vanuit systeemperspectief het succes van Bitcoin bewijzen. Dus iedereen die je vertelt dat Bitcoin een crimineel instrument is dat het witwassen van geld en de financiering van terrorisme mogelijk maakt, geeft eindelijk toe dat Bitcoin een functioneel en succesvol monetair systeem is.
Ten slotte is censuurbestendigheid die crimineel gebruik mogelijk maakt, eigenlijk een onmisbaar kenmerk van Bitcoin. Als je concessies doet op deze kwaliteit, loop je het risico alle andere kwaliteiten van Bitcoin te verliezen.
In de volgende hoofdstukken van deze reflectie zullen we ons concentreren op de toepassing en de gevolgen van een Bitcoin-verbod. We zullen ook praten over het privacymodel van Bitcoin en zien waarom het geen optimaal hulpmiddel is voor criminelen.
